Ginczanka _wystawa MHF

Zuzanna Ginczanka. Tylko szczęście jest prawdziwym życiem

Wystawa w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie

Na wystawie chcieliśmy pokazać, że Ginczanka jest, żyje w pracach artystów. Nie jest zombie, jest wpływowa i charyzmatyczna.

Do 14 sierpnia w Krakowie można zobaczyć polecaną przez nas wystawę poświęconą żydowskiej poetce i satyryczce schyłku międzywojnia.

Wystawa poświęcona Zuzannie Ginczance w krakowskim Muzeum Historii Fotografii jest próbą wydobycia jej twórczości w zestawieniu ze współczesną sztuką. Jej postać, długo zapomniana, staje się dzisiaj źródłem fascynujących inspiracji dla artystów, pisarzy i badaczy. Niezwykła twórczość Zuzanny Ginczanki jest zaprezentowana poprzez archiwalia pochodzące z kolekcji Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Zwiedzający mają okazję zobaczyć rękopisy i fotografie z prywatnego albumu poetki, jak również dzieła sztuki współczesnej, które w metaforyczny sposób odnoszą się zarówno do jej życia, jak i poezji.

Tytuł wystawy jest cytatem z pracy Huberta Czerepoka, gdzie została użyta część powiedzenia, które Ginczanka zwykła mówić podczas wojny: „Żeby przeżyć trzeba mieć szczęście. Tylko szczęście jest prawdziwym życiem”.

2 lipca w sobotę, w Centrum Kultury Żydowskiej w Krakowie, można będzie posłuchać więcej o poetce podczas wydarzenia towarzyszącego:

GINCZANKA – PRÓBY ZBLIŻENIA
3 odczyty: Agata Araszkiewicz, Bożena Keff, Jan Woleński

Zuzanna Ginczanka: dybuk czy ikona różnorodności? 
Agata Araszkiewicz
Jak czytać dzisiaj Zuzannę Ginczankę? Jak rozumieć jej dziedzictwo i czym ma być dla nas świadectwo jej tragicznego losu i jej poezja? Próba odczytania poezji polsko-żydowskiej autorki przez kategorie melancholii i emancypacji poprowadzi nas do pytań o współczesną kondycję kultury polskiej oraz jej zmagań z własną tożsamością i lękiem przed Obcym.

Zuzanna Ginczanka i Debora Vogel
Bożena Keff
Zuzanna Ginczanka  i Debora Vogel: dwie  Żydówki,  dwie pisarki.  Zupełnie inne  osobowości, inne  życiorysy, zupełnie inne  wybory co do języka i  twórczości, a jednocześnie coś , co  je  łączy: antypatriachalizm, emancypacyjna  postawa. Omówienie  na  podstawie  twórczości.

Trzy wiersze: „Gramatyka”, „Wyjaśnienie na marginesie”, „Non omnis moriar” – czy to naprawdę tej samej poetki?
Jan Woleński
Próba analizy semantycznej trzech wierszy Zuzanny Ginczanki.  Logiczno-językowy wywód przybliży wątki twórczości, jak i życia wybitnej polskiej poetki.

sobota, 2 lipca 2016, godz. 14.00
Centrum Kultury Żydowskiej w Krakowie, ul. Beera Meiselsa 17
więcej informacji:
www.jewishfestival.pl

Gicnzanka _3 odczyty, FKŻ

 

Zuzanna Ginczanka (Zuzanna Polina Gincburg), ur. w 1917 w Kijowie, zm. w 1944 w Krakowie. Dorastała w Równem na Wołyniu, w kulturowym tyglu – gdzie obok siebie żyli Polacy, Ukraińcy, Rosjanie i Żydzi. Gdy przyjechała do stolicy w 1935 roku, wzbudziła powszechny zachwyt, zarównodzięki talentowi, jak i niezwykłej urodzie. Była poetką, felietonistką i tłumaczką. Publikowała w „Szpilkach”, „Wiadomościach Literackich”, „Skamandrze”, „Nowych Widnokręgach” i „Almanachu Literackim”. W 1936 roku, w wieku 19 lat wydała debiutancki tomik – O centaurach. Jej wiersze przenika zmysłowość, erotyka i satyra, ale stopniowo do głosu dochodził w nich także strach przed wojną, ostrzeżenie przed antysemityzmem. Biografia Ginczanki jest głęboko naznaczona tragicznymi wojennymi przeżyciami. We wrześniu 1939 roku musiała uciekać do Lwowa. Gdy została zadenuncjowana przez gospodynię domu, w którym mieszkała, cudem uszła z życiem. Jej nazwisko poetka uwieczniła w wierszu [***] (Non omnis moriar) – ironicznym, gorzkim świadectwie czasów wojny. W 1942 roku Ginczanka wyjechała do Krakowa i ukrywała się dzięki sfałszowanym dokumentom w Swoszowicach. Zdradzona przez wygląd, uciekła do Krakowa, gdzie w 1944 roku w domu przy ul. Mikołajskiej aresztowało ją gestapo. Została rozstrzelana.

———————————————————-

Artyści, których prace są pokazane na wystawie: Bogusław Bachorczyk, Hubert Czerepok, Alex Czetwertyński, Marta Deskur, Maja Gordon, Aneta Grzeszykowska, Dominik Jałowiński, Ninel Kameraz Kos, Eryk Lipiński, Anna Orlikowska, Krystyna Piotrowska, Mikill Skugga, Slavs and Tatars, Maria Stauber, Aleksandra Waliszewska

Opieka merytoryczna: dr. Agata Araszkiewicz

Kuratorzy ze strony Fundacji Polskiej Sztuki Nowoczesnej: Sarmen Beglarian, Sylwia Szymaniak

Kuratorki ze strony Muzeum Literatury: Zuzanna Rosińska‐Waś

Teksty: Agata Araszkiewicz, Joanna Pogorzelska

Współorganizatorzy projektu: Fundacja Polskiej Sztuki Nowoczesnej, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, Festiwal Miłosza, Fundacja Miasto Literatury, Krakowskie Biuro Festiwalowe, Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie, Festiwal Kultury Żydowskiej w Krakowie.

Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie ul. Józefitów 16, 30­045 Kraków

wystawa czynna w dniach: 9 czerwca – 14 sierpnia 2016

środa – piątek 11:00-18:00, sobota – niedziela 10:00‐15:30

Więcej szczegółów na stronie:

www.mhf.kraków.pl