wiersze

sen nocy letniej

pomruk neofitów
na widok oblepionej szlamem
łódki z drzewa Bodhi

prorok w jeziorze ognia
nurkuje za Świtezianką

patostream

pod kwitnącą wiśnią
gejsza w masce antysmogowej
kładzie obole na oczach poety
który zażył serotoninę

epitafium

na randce w duchu virtual reality
przysłuchujemy się symfonii algorytmów
niosącej modlitwę
do Nike bez skrzydeł

utylizacja

brudzę palce mułem z Lety
aby narysować w skórzanym dzienniku
rój Perseidów spowity smogiem

ghosting

oczyszczam pokój tanią perfumą
aby zatrzeć zapach lotosu
zgubionego podczas nocy dziadów

Tinder znów kusi

zeitgeist

Temida wyrzuciła opaskę
dzięki przeszczepowi twarzy
może wreszcie zostać celebrytką
kręcącą lifestylowe vlogi na życzenie fanów

łańcuch światła obejmuje świątynie
ktoś dzwoni po straż pożarną

kupałnocka

na wiejskim festynie
pomimo wielkiej improwizacji na Facebooku
wieszcz nie pada ofiarą psychomachii
obserwuje więc
dance macabre lampionów
spęczniałych od chińskich wróżb

śmiech króla olch wtóruje muzom
śpiewającym Bogurodzicę